Ik en mijn broer zaten rug tegen rug,
En maakten op dat moment ons filosofish brug
Dat bestond uit ideeën die we elkaar deelden, en met onze grote dromen die we verbeelden.
Mijn broer ging me elke ochtend brengen naar school en daarna terug naar huis.
Hij ging zijn studies verlaten om voor zijn gezin te zorgen.
Maar altijd waren zijn emoties diep in zijn ogen verborgen..
Ik snap dat je ons band probeert te begrijpen en ik zal het voor jullie proberen uit te leggen.
Hij was als een een hevige rivier.
En als die voorbij stroomde,
Nam die mij ver weg van hier.
En ik was als zijn dochter
Wanneer ik gewond was,
Was hij mijn pleister.
En wanneer ik van iets droomde
Was hij de motivatie die door mijn bloed stroomde.
Wanneer hij het vuur was,
Was ik het water.
En wanneer hij de zon was en naar beneden ging,
Was ik de maan die zijn plaats innam.
Maar ik heb iets ervaren
Dat niets voor nu en altijd zal blijven.